Stel u krijgt een brief van uw verzekeringsmaatschappij over de schade aan uw auto door fout inparkeren van een ander. Het gaat om een fors bedrag voor de blikschade. U heeft ze eerst gebeld, de nodige vragen gesteld en uitgelegd wat er aan de hand was. Zij vroegen u de paperassen in te vullen en op te sturen. U bent benieuwd naar de inhoud van de brief: krijg ik de schade volledig vergoed of moet ik een deel zelf betalen?
Tot dat moment heeft u altijd een goede indruk gehad van uw verzekeringsmaatschappij. Hun reclames zeggen het ook: wij zijn betrouwbaar, niet duur en klantvriendelijk. Ook de reclamebrieven die u van ze kreeg zeggen dat. Ze zijn aan u persoonlijk gericht. Ze tonen een groot inlevingsvermogen in u, uw situatie thuis, uw werk, uw ziekte, uw vakantie, uw oude dag...
Dan die brief over de blikschade.
Organisaties die standaardteksten gebruiken voor specifieke doeleinden - zoals inspectie- of assessmentrapporten, en brieven over verzekerings- of uitkeringskwesties - worstelen met een aantal problemen. Hoe kunnen we op dit geestdodende werk tijd besparen? Hoe krijgen we eenheid in die verscheidenheid van mogelijke teksten? Hoe krijgen we verscheidenheid in de eenheid van de standaard?
Stel, je krijgt een tekst onder ogen met daarin enkele knoeperds van taalfouten. Het is een beeldkwaliteitplan waarin staat wat mag en wat niet mag bij het bouwen van een huis. Je bent verantwoordelijk voor het uitgeven van het boekje waarin die tekst een plaats krijgt. Je neemt de hele tekst grondig door en verbetert alle taalfouten die je tegenkomt. Daarmee red je het gezicht van degene voor wie je de uitgave verzorgt, en van jezelf. Logisch toch?
Mist hangt over de uiterwaarden
geklonken aan het vloeiend lood
dat gebogen loopt langs de aarden
wal waar de stad haar flank ontbloot.
De komgronden aan de overkant
met dorpen op het zompige zand
gelaafd door sloten en zegen
slaan de waas neer als een regen.
En hogerop onder die voile
liggen op het groenpaars kussen
van bossen met hei daartussen
buitens in gele nevelstralen.
Een stille bus van het station
glanst hier blauw in de ochtendzon.
In: Poëziepuntgl, tijdschrift voor Gelderse dichtkunst, jaargang 3 - nummer 2 - juni 2005.
Hoofdprijs poëziefestival Het Park Vertelt, Oosterbeek, 2 juli 2005