Communicatie - Overzicht
De artikelen en blog-posts over communicatie
Beleid in kaart brengen in een strategisch stuk, plannen maken, bedrijfsstrategie formuleren... het begint allemaal met een grote hoeveelheid informatie die geordend moet worden en een heleboel vragen.
We moeten onze kinderen – en daar reken ik onder meer onze jeugd toe die haar informatie grotendeels online verschaft, maar ook Donald Trump, Viktor Orbán, Jair Bolsonaro, Rodrigo Duterte c.s. – leren dat wat zij zeggen consistent, herhaalbaar en controleerbaar moet zijn.
Waarom? Omdat we op die manier oorlogen kunnen voorkomen, en identiteitsconflicten, genocide en ander onvoorstelbaar leed kunnen tegengaan.
Neem www.arnhemaanzee.nl. Dat begint met een website, waarop kunst en cultuur in kaart gebracht worden. Een thematische website met een netwerk van individuen, platforms, bureaus, uit alle disciplines. Thema: kunst en cultuur in en rond Arnhem.
Dat lijkt aan te slaan. Deelnemers melden zich aan. De media besteden er aandacht aan. Er komt een overzichtstentoonstelling, in het Museum voor Moderne Kunst. Dankzij inbreng van velen. Er ontstaat beweging.
In Tekst[blad], jaargang 9 nummer 2
Opdrachtgevers schakelen tekstschrijvers in als zij zelf onvoldoende tijd, capaciteit of vaardigheid hebben om een tekst te produceren of te bewerken. Louter voldoen aan de opdracht - het leveren van de gevraagde tekst - is veelal niet genoeg en leidt in veel gevallen tot onduidelijkheden en ongenoegens. De opdrachtgever verwacht in beginsel dan wel niet meer dan een uitstekende tekst.
Toch is het verloop van de opdracht van briefing, via afstemming tot levering van het eindresultaat bepalend voor de tevredenheid van de opdrachtgever én voor de kwaliteit van de tekst. Naast het benodigde vakmanschap om een stevige tekst te produceren, moeten schrijvers daarom beschikken over vaardigheden en instrumenten om het hele proces van totstandkoming van een tekst te begeleiden, in woord en daad.
Yahoo onderzoekt de stelling dat iedereen iedereen via bekenden kan bereiken in zes stappen: het Small World Experiment. Een stelling die tot nu toe nog niet bevestigd noch ontkracht werd.
Ik doe mee.
Daniel DeNicola is professor en hoofd Filosofie op het Gettysburg College Pennsylvania en schrijver van “Understanding Ignorance: The Surprising Impact of What We Don’t Know” (2017). Hij stelt dat je niet het recht hebt zomaar te geloven wat je wilt. Hij schrijft erover op aeon.co.
Mogen we geloven wat we willen? Dat is de vraag die DeNicola stelt. Voorbeeld: “Ik heb het recht om te geloven dat klimaatverandering een broodje aap is.” Dat is iets anders dan “Ik heb het recht om te weten of klimaatverandering een broodje aap is”. Maar wat is het verschil?
De verhouding van de overheden met de burgers, bedrijven en organisaties verandert. De sociale media laten zien dat top-down aansturing voor de overheden niet meer voldoende is om te bereiken wat ze willen: draagvlak en uitvoering van het beleid. Daarvoor is naast wetten en regels ook samenwerking nodig. Maar hoe dat te bereiken?
Waarom kiezen overheidsinstellingen voor een slogan? Laten we eerst kijken naar de wijze waarop ze veelal ontstaan. Misschien geeft dat inzicht in het waarom. Hoe komen motto's en slogans tot stand in dienstverlenende organisaties die geen concurrentie kennen? Veelal zijn ze het resultaat van een reorganisatietraject. Brainstormsessies rond de formulering van het mission statement moeten de neuzen binnen de organisatie dezelfde kant laten opwijzen. Waartoe zijn wij op aard? Om onze klant, de burger, te dienen...