Wat ooit begon als een ideaal, heeft nu een ‘Survival Guide’ nodig, inclusief een uitgebreid boekwerk met ‘Rules & Regulations’, waaronder ook ‘Law Enforcement’. Er mag een hoop op het jaarlijkse festival Burning Man, maar niet alles. Zeker nu de formule zo succesvol is geworden dat er hooguit 60.000 mensen kunnen worden toegelaten in de Black Rock Desert in Nevada, gedurende de week eind augustus.
Hoe de idealen van de happening van 1986 nu de vorm krijgen van voorschriften en regels. Is dat de levenscyclus van elk succesvol sociaal initiatief?
Remmend succes
Burning Man bereikte in 1996 een omvang die een vorm van ‘staatsgezag’ noodzakelijk leek te maken, om ongelukken te voorkomen in deze enorme mensenmassa. Een moreel dilemma voor de ‘founding fathers’: werd Burning Man een gecontroleerd evenement, een soort Disneyland?
Daarbij kwam ook nog dat er allerlei georganiseerde subgroepen, en deelkampen waren ontstaan, inclusief besloten trips naar het festivalterrein, voor mensen die, tegen betaling, alleen maar wilden consumeren. Geheel haaks op de sociale formule van Burning Man.
Het dilemma van Mozes
Dat waren minimaal twee redenen voor oprichter Larry Harvey om in 2004 de ‘Ten Principles’ te schrijven, als leidraad. Niet om voor te schrijven hoe mensen moeten handelen, maar als leidraad en als weerspiegeling van de ethiek van deze gemeenschap. Aldus Larry, die zich moet hebben gevoeld als Mozes die de tien geboden overhandigde aan het volk Israel, ook in de woestijn.
Een synopsis van de tien geboden van Burning Man
- Radical Inclusion - Iedereen mag deelnemen, iedereen is welkom zonder toelatingseisen.
- Gifting – Bijdragen, schenken, zonder voorwaarden en verwachtingen
- Decommodification - Onmiddelbaarheid, geen vervanging van de ervaring door commerciële mechanismen zoals sponsorschap, reclame, consumptie
- Radical Self-reliance - Onafhankelijkheid en zelfredzaamheid, zo weinig mogelijk beroep doen op anderen
- Radical Self-expression - Expressie van talenten, zonder schending van vrijheden van de ontvanger
- Communal Effort – Samenwerking en interactie zonder ego
- Civic Responsibility - Burgerlijke verantwoordelijkheid, zonder schending van wetten en leefregels
- Leaving No Trace - Respect voor de omgeving, geen sporen achterlaten
- Participation – Deelname door iedereen, er zijn geen toeschouwers
- Immediacy - Directe ervaring, zonder tussenliggende media
Verwoorden van wat onverwoord zou moeten blijven
Een curieuze lijst van uitgangspunten voor dit succesvolle sociale initiatief, vermengd met verboden en geboden… De ‘Principles’ brengen onder woorden wat bij dergelijke initiatieven het liefst onverwoord blijft. Stof voor discussie en materiaal om mee te worstelen, ook voor de organisatoren...
Gaan succesvolle idealen op de langere termijn dan altijd op in ambtelijke verordeningen en wettelijke voorschriften? Of kunnen we hieruit leren dat een beperkte, hanteerbare schaalgrootte de sleutel is voor duurzaam succes?