"Toon mij jouw twitter-vrienden en ik zeg wie je bent." Op jouw twitter-tijdlijn laat je zien wie je bent en waar je voor staat. Met je eigen tweets en retweets, maar vooral met de tweets van degenen die jij volgt. Die vrienden kies je zelf uit, om wat ze voor jou en jouw tijdlijn betekenen.

Voor organisaties geldt hetzelfde. In hun twitter-tijdlijn zie je hun DNA, als het goed is tenminste. De bloggers, tweeps en organisaties die zij volgen, bepalen de sfeer op hun feestje. Hun tijdlijn is de (gratis) etalage voor hun identiteit. Zorgvuldig kiezen is dus cruciaal. De vrienden monitoren - op eventuele misstappen - ook.

Dat DNA zorgt voor een rijk gevulde tijdlijn, met informatie die de organisatie graag wil delen, als gulle gastheer. En - belangrijker nog - het zorgt voor het gewenste publiek van volgers. Zij komen immers af op wat de betreffende tijdlijn te bieden heeft: links naar interessante informatie.

Op deze wijze bekeken is Twitter - als prototype van de social media - HET middel om te werken aan (online) reputatie en mond-tot-mond-reclame en -aanbevelingen. En dat allemaal zonder dat je er zelf voortdurend voor aan de bak hoeft. Jouw vrienden doen het werk.

Ondertussen natuurlijk wel de goede gastheer blijven: delen door te bloggen en daarover te twitteren…